Τα έργα στο γεφύρι της Άρτας , η αποξήρανση του ποταμού και η μεγάλη περιβαντολλογική καταστροφή

Συντακτική ομάδα www.carp-matchfishing.gr

Φωτογραφίες:www.carp-matchfishing.gr

"Ολημερίς το χτίζανε το βράδυ γκρεμιζόταν..." Αυτοί είναι μερικοί στίχοι από το δημοτικό τραγούδι του ιστορικού γεφυριού της Άρτας. Αυτή τη φορά όμως δεν γκρεμίζεται το γεφύρι, αλλά όλο το οικοσύστημα της περιοχής, από τα τελευταία έργα!

Οι υπεύθυνοι  για τα έργα θωράκισης των κολονών του γεφυριού της Άρτας, αποξήραναν το ποτάμι από το τέλος του φράγματος Πουρνάρι, σκοτώνοντας στην κυριολεξία όλα τα ψάρια και τους υδρόβιους οργανισμούς της περιοχής!

Το ''έργο'' αυτό, με τα έργα στο ιστορικό μνημείο της Άρτας παίζεται εδώ και αρκετά χρόνια. Ανά χρονικά διαστήματα το γεφύρι δέχεται εργασίες υποστύλωσης, με αποτέλεσμα οι τοπικοί εργολάβοι να κλείνουν τη ροή του νερού στα φράγματα Πουρνάρι 1 και Πουρνάρι 2, και να ξηραίνεται όλο το ποτάμι, μεταξύ των δύο πάνω φραγμάτων και αρκετά κάτω από το γεφύρι της Άρτας. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να να σταματάει η ροή του ποταμού, να αποξηραίνεται όλο το ποτάμι, και όλοι οι οργανισμοί, τα ψάρια και γενικά σπάνια  ιχθυοπανίδα του ποταμού να βρίσκουν τραγικό θάνατο.

Με το κλείσιμο της ροής του ποταμού, αρχικά το νερό  κατά τόπους συγκεντρώνεται σε μικρές λιμνούλες, όπου όλα τα ψάρια του ποταμού ασφυκτιούν και πεθαίνουν.

Και κλασικά, μόλις η τοπική κοινωνία αντιληφθεί αυτό το γεγονός του κλεισίματος του φράγματος, (άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό...) ακολουθούν τα γνωστά τραγελαφικά δρώμενα. Πλήθος αλλοδαπών και τοπικών κατοίκων μαζεύονται με κάθε είδους παγίδες, παράνομα δίχτυα, κοφίνια, μπαταρίες με ρεύμα, καμάκια κτλ,  και εξοντώνουν όλα τα ψάρια!!! Κανένας δεν ξέρει, και όλοι το ξέρουν!!! Η συζήτηση ότι στέρεψε το ποτάμι, τρέξτε με δίχτυα να μεζέψετε τα ψάρια, πριν τα μαζεψουν οι "άλλοι", ήταν επίκεντρο των τρέχουσων ημερών...

Ο ποταμός άραχθος έχει μεγάλους πληθυσμούς από ποταμοκέφαλους (Squalius Panvoticus), κυπρίνους, χέλια, πέστροφες, γλήνια, και θαλάσσιους κέφαλους, που ανεβαίνουν μέχρι και το γεφύρι της Άρτας. Όλα τα παραπάνω ψάρια σε πολύ μεγάλο μέρος του ποταμού εξοντώθηκαν ξανά από την τοπική κοινωνία, πριν προλάβει το ποτάμι να ανακάμψει τους πλυθυσμούς τους, από την προηγούμενη τεχνητή αποξήρανση του ποταμού, από παρόμοια έργα. Μη σεβόμενοι τους νόμους, οι αλλοδαποί αλλά και πολλοί τοπικοί κάτοικοι, γέμισαν ξανά σακούλες και κλούβες με ψάρια , αδιαφορώντας για την οικολογική καταστροφή που προξένησαν. Όπως είπαμε αυτό το γεγονός έχει γίνει πολλές φορές τα τελευταία χρόνια ειδικά με τα έργα διευθέτησης της κοίτης του ποταμού αράχθου ,αλλά και με τα συνεχή έργα.

Ας πάμε τώρα στο κύριο θέμα: Παγκοσμίως ,σε χώρες που σέβονται τους εαυτούς τους, όταν ένα ποτάμι με φυσική ροή  έχει ανάγκη από έργα, αυτό που γίνεται είναι η διευθέτηση της κοίτης του ποταμού, έτσι ώστε να μην στερέψει το ποτάμι από το νερό και να μην κινδυνεύσουν οι υδρόβιοι πληθυσμοί των ψαριών αλλά και των ζώων.

Οι τοπικοί εργολάβοι δείχνοντας παντελή έλλειψη οικολογικής συνείδησης και ευαισθησίας, αποφάσισαν χωρίς καμία περιβαντολλογική μελέτη να στερέψουν ολόκληρο τμήμα χιλιομέτρων του ποταμού, οδηγώντας σε θάνατο χιλιάδες ψάρια και παρόχθια ζώα. Αντί να γίνει μία σοβαρή αντιμετώπιση του έργου και να μην κινδυνεύσει ολόκληρη ιχθυοπανίδα του ποταμού διευθετώντας την ροή του ποταμού, φτάσαμε σε σημείο να αποξηραίνουμε ολόκληρο ποτάμι, αδιαφορώντας για τις οικολογικές συνέπειες.

Αν ήμασταν σε άλλο κράτος για αυτό το θέμα, θα ήταν υπεύθυνα ίσως και δικαστήρια. Παγκοσμίως, όπου χρειάζονται παρόμοια έργα, ο ποταμός χωρίζεται στη μέση για να μη μείνει το ποτάμι χωρίς νερό, γίνονται τα έργα από τη μία πλευρά και μόλις τελειώσουν, διευθετείται το νερό στην αντίθετη πλευρά του ποταμού για να τελειώσουν τα έργα και στην άλλη πλευρά. Έτσι το ποτάμι δεν μένει ποτέ χωρίς νερό, δεν κινδυνεύουν τα ψάρια και όλοι οι υδρόβιοι οργανισμοί της παρόχθιας κοίτης. 

Δείτε ένα βίντεο που γυρίσαμε πριν απο χρόνια, για να δείτε πως ήταν ο ποταμός και πως κατέληξε...

Περισσότερο μας στεναχωρεί το γεγονός ότι ολόκληρο το θέμα δεν έλαβε την αντιμετώπιση που του άξιζε για ακόμη μία φορά, αλλά ούτε ίδρωσε κανενός το αυτί για όλη αυτή τη συνεχιζόμενη καταστροφή. Και δεν ήταν δυστυχώς η πρώτη φορά, αυτό γινόταν και στο παρελθόν! Περπατήσαμε χιλιόμετρα πάνω στο ποτάμι, δε βρήκαμε ούτε ένα ζωντανό ψάρι, σε μέρη που ψαρεύαμε και είχε πληθώρα ζωής και μεγάλα ψάρια, που θέλουν χρόνια για να αναπαραχθούν και να φτάσουν σε λογικά μεγέθη.

Ψάρια που ψαρεύαμε σαν ερασιτέχνες , και πάντα τα απελευθερώναμε στο φυσικό τους περιβάλλον! Κάναμε ένα σωρό άρθρα σε περιοδικά ψαρέματος για αυτά τα μέρη, τα αναδείξαμε με βίντεο σε περιοδικά και διαδίκτυο, τα προστατεύαμε από παράνομους και επιτήδιους, για να γνωρίσουν τώρα ξανά την καταστροφή... Πραγματικά κρίμα...

Ας ελπίσουμε στο μέλλον ,εφόσον και εάν ανακάμψει ο ιχθυοπληθυσμός  του ποταμού Αράχθου, ότι παρόμοια έργα θα γίνουνε με γνώμονα την προστασία του περιβάλλοντος, την προστασία των ψαριών και των οργανισμών του ποταμού, την οικολογική συνείδηση που αξίζει στον τόπο ,αλλά και στο ιστορικό γεφύρι της Άρτας. Δεν λέμε ποτέ ότι αυτά τα έργα δεν χρειάζονται. Δεν λέμε ποτέ ότι το γεφύρι δεν πρέπει να προστατευτεί με τα τελευταία τεχνικά μέσα, και να προστατευτεί από τη συνεχή διάβρωση του ποταμού. Δεν μπορεί όμως σε καμία περίπτωση ένα έργο πνοής για τον τόπο, να γίνεται η καταστροφή του τοπικού περιβάλλοντος, και χιλιάδων ζώων και ψαριών. Ας ελπίσουμε ότι θα είναι η τελευταία φορά που συμβαίνει αυτό, ποτέ δεν είναι αργά να δείξουν οι ιθύνοντες την προσοχή και τον επαγγελματισμό που αξίζει στα ποτάμια της χώρας μας! Νοιαζόμαστε για τον τόπο μας, και τίποτα άλλο!!!