Οδοιπορικό για ψάρεμα casting στην Σέριφο

Του Σπύρου Σταυρόπουλου

Ως λάτρης των οδοιπορικών και του ψαρέματος casting σε μακρινά μέρη, επέλεξα μαζί με την ψαρευτική μου παρέα, να επισκεφτώ το νησί της Σερίφου.

Πρόκειται για ένα νησί με μεγάλη ιστορία, με πλούσια ακτογραμμή και με μέρη που φαντάζουν πλούσιοι ψαρότοποι.

Με τις ελάχιστες πληροφορίες που είχαμε μαζέψει για αυτό το ψαρευτικό οδοιπορικό στην Σεριφο, το μόνο που μας ένοιαζε ήταν πότε θα έφθανε εκείνη η ημέρα της αναχώρησης... 

Σέριφος, ένα νησί μια ιστορία, η πρώτη απεργία εργατών στην Ελλάδα έγινε στην Σέριφο και συγκεκριμένα στο Μεγάλο Λιβάδι. Στο Μεγάλο Λιβάδι υπάρχει ένα μνημείο των εργατών που πυροβολήθηκαν το 1916 κατά την διάρκεια της απεργίας.

Αυτό που ξεχωρίζει στην Σέριφο είναι τα μεταλλεία που δεσπόζουν εκεί παρατημένα από το ελληνικό κράτος χωρίς την παραμικρή συντήρηση τους. Το νησί είναι ένα υπαίθριο μουσείο, με βαγονέτα, σκουριασμένες σκάλες φόρτωσης και σκουριασμένα φορτηγά ανάμεσα στα ξερόχορτα.

Όταν τα αντικρίζεις νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε μια άλλη εποχή και σου αφήνουν μια γλυκόξινη γεύση, την ιστορία του νησιού αλλά μαζί και την κατάντια αυτής της ιστορίας. Μονοπάτια και τούνελ που σε πάνε πολλά χρόνια πίσω βρίσκονται σχεδόν σε όλο το νησί, στο οποίο ακόμα και στις μέρες μας υπάρχει μετάλλευμα σιδήρου.

Από χρόνια ήθελα να κάνω ένα ψάρεμα στην Σέριφο αλλά δεν μου είχε δοθεί αυτή η ευκαιρία, μέχρι που είπα την ιδέα μου σε ένα φίλο και σαν ιδέα του άρεσε να δοκιμάσουμε να ψαρέψουμε στην Σέριφο και ειδικά προς τα τέλη του Γενάρη. Το μόνο αρνητικό ήταν ότι δεν γνωρίζαμε τίποτα για τους ψαρότοπους της Σερίφου.

Ξέραμε ότι θα ήταν μεγάλο ρίσκο μια τέτοια εξόρμηση γιατί θα πηγαίναμε στα τυφλά ξέροντας ότι οι πιθανότητες να πιάσουμε ψάρια ήταν λίγες. Η θέληση μας ήταν μεγάλη και δεν μας εμπόδισε καθόλου το άγνωστο γνωρίζοντας ότι θα περάσουμε καλά άσχετα με το αν βγάλουμε ή όχι ψάρια.

Οργάνωση και αναχώρηση

Οι πρώτες κινήσεις ήταν να δούμε τα δρομολόγια των πλοίων και να βρούμε τις μέρες και τις ώρες που έχει ανταπόκριση κάποιο καράβι. Τελικά δεν είχαμε και πολλές επιλογές γιατί στα μέσα του Γενάρη μόνο ένα πλοίο έκανε αυτό το δρομολόγιο και έπρεπε να συμβιβαστούμε.

Μόλις πήραμε τα εισιτήρια στα χέρια μας ξεκινήσαμε να οργανώσουμε τα ψαρευτικα μας εργαλεία, τα καλάμια μας, τα μηχανάκια μας, και όλο τον υπόλοιπο εξοπλισμό για να είμαστε πανέτοιμοι για ένα διήμερο ψάρεμα.

Οι μέρες μέχρι την αναχώρηση μας πέρασαν χωρίς να το καταλάβουμε και το μόνο που μας έλειπε ήταν τα δολώματα. Ξεκινώντας κάναμε μια στάση να παραλάβουμε τα δολώματα που είχαμε παραγγείλει και αμέσως μετά αναχωρήσαμε για το λιμάνι του Πειραιά και να πάρουμε το καράβι με προορισμό την Σέριφο. Κάτι λιγότερο από πέντε ώρες έκανε το καράβι να δέσει στο λιμάνι της Σερίφου και είδη είχε νυχτώσει και δεν ήταν ότι καλύτερο να αναζητήσεις ένα ψαρότοπο μέσα στην νύχτα, αλλά δεν είχαμε άλλη επιλογή.

Αναζήτηση του ψαρότοπου

Βγαίνοντας από το πλοίο κάναμε μια στάση σε ένα super market για να εφοδιαστούμε με νερά κ.λ.π  και στην συνεχεία να αναζητήσουμε τον κατάλληλο σημείο για το βραδινό μας ψάρεμα. Τις προηγούμενες μέρες είχα δει έναν χάρτη του νησιού αλλά και κάποιο δορυφορικό site στο internet αναζητώντας κάποια ψαρευτικά σημεία.

Μετά από συνεννόηση αποφασίσαμε να πάμε προς την ανατολική μεριά του νησιού, περνώντας μέσα από κάποιους χωματόδρομους φτάσαμε σε μια τριπλή διασταύρωση και σκεφτήκαμε ότι δεν θα ήταν λογικό να ακολουθήσουμε κάποιον από αυτούς τους δρόμους γιατί είχε πέσει το σκοτάδι και δεν ξέραμε εάν οι χωματόδρομοι αυτοί θα ήταν βατοί και αν μας έβγαζαν σε κάποιο σημείο.

Το αποτέλεσμα της συζήτησης ήταν να επιλέξουμε κάποιο άλλο σημείο για να ψαρέψουμε το οποίο θα είχαμε εύκολη πρόσβαση και θα αφήναμε την εξερεύνηση για την επόμενη μέρα. Έτσι πήραμε τον χάρτη και καταλήξαμε να δοκιμάσουμε να ψαρέψουμε στον όρμο του Κουταλά όπου υπήρχαν τρεις παραλίες.

Φτάνοντας στον ψαρότοπο

Λίγο αργότερα φτάσαμε στην παραλία και βρήκαμε από το αυτοκίνητο πηγαίνοντας προς την θάλασσα να δούμε και να αξιολογήσουμε την παραλία όσο αυτό ήταν δυνατό μέσα στην νύχτα. Αποφασίσαμε να ψαρέψουμε εδώ και αρχίσαμε να κατεβάζουμε τα πράγματα μας , μόλις τα κατεβάσαμε αρχίσαμε να στήνουμε τις βάσεις μας και ετοιμάσαμε τα καλάμια μας και ένα ένα δολώναμε και ρίχναμε στο νερό. Η ώρα είχε πάει σχεδόν δώδεκα και δεν γνωρίζαμε αν τα ψάρια έτρωγαν νωρίτερα ή αργότερα, τι δολώματα θα χρησιμοποιήσουμε αλλά το βασικότερο ήταν αν θα υπήρχαν ψάρια στον βυθό της παραλίας. Τα καλάμια είχαν είδη στηθεί και ήταν δολωμένα με διαφορετικό δόλωμα το καθένα για να δούμε ποιο θα ήταν το ιδανικότερο δόλωμα.

Τα πρώτα σημάδια

Σχεδόν μια ώρα και δεν είχαμε δει καμία κίνηση των οπτικών ειδοποιητών και αναφέρθηκε στις συνομιλίες μας ότι μάλλον η επιλογή της παραλίας που ψαρεύουμε δεν ήταν καλή. Η συνεχεία μας διέψευσε γιατί σε ένα από τα καλάμια μου ο οπτικός ανέβηκε περίπου ένα μέτρο, η πρώτη τσιμπιά ήταν γεγονός, σε λίγα λεπτά ο πρώτος σαργός έκανε την εμφάνιση του και έσκασαν και τα πρώτα χαμογέλα.

Στην συνεχεία περιμέναμε να δούμε αν θα έχουμε και κάποιο δεύτερο τσίμπημα για να κατανοήσουμε εάν ο σαργός που βρήκε ήταν ένα τυχαίο γεγονός ή είχε έρθει η ώρα που τρώνε.

Είχαν δεν είχαν περάσει περίπου είκοσι λεπτά και ο οπτικός καρφώθηκε στα δακτυλίδια του καλαμιού μου, χωρίς να χάνω χρόνο έπιασα το καλάμι στα χέρια και άρχισα να φέρνω το ψάρι, μερικά δυνατά κεφάλια με έκαναν να καταλάβω ότι το ψάρι θα ήταν μεγαλύτερο από το πρώτο. Και ναι, ένας μεγάλος χαρακωτός ήρθε στα χέρια μου γεμίζοντας με, με χαρά και αισιοδοξία για την συνεχεία της βραδιάς.

Και οι δυο σαργοι πιάστηκαν με φαραώ και αυτό σήμαινε ότι ήταν επιτατική ανάγκη να δολώσουμε στα περισσότερα καλάμια μας φαραώ για να έχουμε μεγαλύτερες πιθανότητες για να δελεάσουμε τους σαργούς που όπως όλα έδειχναν κράταγε η περιοχή. Αμέσως και οι τρεις κάναμε τις αλλαγές αυτές και περιμέναμε με ανυπομονησία την συνέχεια.

Τα επόμενα  τσιμπήματα

Περιμέναμε να συνεχίσουν οι σαργοί να τρώνε και ευτυχώς για εμάς αυτό έγινε λίγο αργότερα με δυο καρφώματα των ειδοποιητών στα δυο μου καλάμια με διαφορά μερικών λεπτών. Στην πρώτη τσιμπιά δυστυχώς το ψάρι δεν πιάστηκε γιατί αντί να φάει το υπέροχο μεγάλο κομμάτι με φαραώ που του είχα βάλει αρκέστηκε να προσπαθήσει να φάει ένα πράσινο float που είχα στο παράμαλλο μου.

Την  ώρα που έδειχνα το δαγκωμένο float στα παιδιά, στο διπλανό καλάμι ο ειδοποιητής ανέβηκε στα ύψη, τρέχω και πιάνω το καλάμι και σιγά σιγά αρχίζω να μαζεύω, σε λίγο άλλος ένας ωραίος σαργός ήρθε στα χέρια μου και αμέσως ξέχασα το επεισόδιο με το δαγκωμένο float.

Όλα πήγαιναν μια χαρά εκτός από τα καλάμια του Παναγιώτη και του Δημήτρη τα οποία είχαν μείνει ακούνητα, έτσι τους είπα να τα μεταφέρουν κοντά στα δικά μου γιατί μάλλον είχα βρει το κατάλληλο σημείο στο οποίο βρίσκονταν τα ψάρια.

Έτσι και έγινε και όλα τα καλάμια μας ήταν ίσως στο καλύτερο σημείο της παραλίας και αυτό αποδείχτηκε σχεδόν αμέσως γιατί το καλάμι του Παναγιώτη δεν πρόλαβε να πέσει στο νερό και μια καλή τσιμπιά έδειξε ότι ήταν η καλύτερη κίνηση να μεταφερθούν τα καλάμια σε αυτό το σημείο. Σε μερικά λεπτά ένα μελανούρι είχε έρθει στην ακτή και χωρίς να χάσει χρόνο δόλωσε και ξανά έριξε το καλάμι στο νερό.

Στην συνεχεία αλλάξαμε με νέα δολώματα τα καλάμια που ήταν πολύ ώρα στο νερό, ελπίζοντας να συνεχιστεί η όρεξη που είχαν μέχρι στιγμής τα ψάρια. Η ξαστεριά που είχαμε μέχρι στιγμής έτεινε να εξαφανισθεί από τα σύννεφα που ερχόντουσαν σιγά σιγά και καταλάβαμε ότι ίσως σε λίγη ώρα θα έπιανε βροχή. Ταυτόχρονα στο καλάμι του Δημήτρη και στο δικό μου οι οπτικοί έφτασαν σχεδόν στα δακτυλίδια και με γρήγορες κινήσεις αρχίσαμε και οι δυο να μαζεύουμε τα καλάμια μας.

Μάζευα το καλάμι μου και είχα τα μάτια μου καρφωμένα στην μύτη του καλαμιού του Δημήτρη γιατί τα απότομα κατεβάσματα της μύτης του καλαμιού του με έκαναν να καταλάβω ότι το ψάρι που έφερνε ο Δημήτρης ήταν μεγάλο. Ο Δημήτρης με προσεχτικές κινήσεις φέρνει έξω από το νερό έναν μεγάλο σαργό και μερικά δευτερόλεπτα νωρίτερα είχα βγάλει και εγώ έναν σαργό μικρότερο από αυτόν του Δημήτρη. Πήγα κοντά στον Δημήτρη και είδα ότι ο σαργός του ήταν ο μεγαλύτερος της βραδιάς μέχρι στιγμής.

Λίγο πριν το τέλος της βραδιάς

Αμέσως μετά ρίξαμε τα καλάμια με νέα δολώματα περιμένοντας τις επόμενες τσιμπιές και μαζί με την βροχή η οποία πλησίαζε. Η ώρα είχε πάει πέντε το πρωί και άλλη μια τσιμπιά στο καλάμι του Παναγιώτη μας έκανε να ξεχάσουμε για λίγο την βροχή που ερχόταν, το αποτέλεσμα τις τσιμπιάς στο καλάμι του ήταν ένα ωραίο και μεγάλο μελανούρι.

Σκεφτόμασταν τι καλά θα ήταν να έβρεχε το πρωί ώστε να προλαβαίναμε το ξημέρωμα αλλά τελικά δεν μας έκανε το χατίρι καθώς την ώρα που ο Παναγιώτης έβαζε το μελανούρι στο ψυγείο άρχισαν να πέφτουν οι πρώτες ψιχάλες.

Εάν η βροχή γινόνταν εντονότερη τότε το ψάρεμα μας είχε τελειώσει, πάντως εγώ φόρεσα το αδιάβροχο μήπως και κάποια τσιμπιά εν μέσο βροχής έκανε την εμφάνιση της. Ένα από τα βασικά που έπρεπε να κάνουμε ήταν να μαζέψουμε τις καρέκλες, τις θήκες των καλαμιών και τις τσάντες μας και να τις βάλουμε στο αυτοκίνητο ώστε να μην βραχούν και αφήσαμε μόνο τα καλάμια μας να ψαρεύουν.

Η βροχή άρχισε να δυναμώνει και κάτσαμε κάτω από ένα υπόστεγο που υπήρχε πίσω από την παραλία και συζητούσαμε ότι σιγά σιγά το ψάρεμα μας εκεί θα τελείωνε και ότι θα έπρεπε να ξεκουραστούμε ώστε να είμαστε έτοιμοι για την  επόμενη μέρα.

Μπήκαμε στο αυτοκίνητο για να δούμε τον χάρτη και να ψάξουμε το που θα πάμε την άλλη μέρα και ο οπτικός σε ένα από τα καλαμιά μου έκανε μια απότομη κίνηση προς τα επάνω, τρέχοντας έφτασα στο καλάμι μου και άρχιζα να μαζεύω με γρήγορες κινήσεις γιατί είχε πιάσει για τα καλά η βροχή και σε λίγο ένας χαρακωτός βγήκε στην παραλία .

Μόλις τον έβαλα στο ψυγείο πήγα τρέχοντας στο αυτοκίνητο γιατί οι ουρανοί άνοιξαν και δεν μπορούσες να σταθείς.

Η επόμενη μέρα

Το πρωί η βροχή σταμάτησε και μαζέψαμε τα καλάμια μας, τα φορτώσαμε και ξεκινήσαμε για την ανίχνευση του νησιού. Μια στάση για τους απαραιτήτους καφέδες ήταν αναγκαία και στην συνεχεία κατευθυνθήκαμε προς την ανατολική μεριά του νησιού, δηλαδή εκεί που θέλαμε να πάμε για το πρώτο βράδυ. Αναζητήσαμε κάποια ψαρευτικά σημεία είτε σε παραλία είτε σε βραχώδεις ακτές όπου η Σέριφος  έχει πάρα πολλά τέτοια σημεία. Παρατηρούσαμε από ψηλά τα σημεία αυτά και είδαμε ότι στα περισσότερα σημεία ο βυθός είναι μικτός.

Στην συνεχεία κατευθυνθήκαμε προς την βόρεια μεριά του νησιού και λόγω του ελαφριού βοριά σκεφτήκαμε μήπως βρούμε κάποιο καλό σημείο ώστε να κάνουμε το σημερινό μας ψάρεμα.

Αφήσαμε το αυτοκίνητο και κάναμε μια εξερεύνηση στα βραχοτόπια που έβλεπαν βοριά και αποφασίσαμε να κάνουμε ένα ημερήσιο ψάρεμα σε ένα σημείο με βαθιά νερά πάνω στα βράχια.

Από δυο καλάμια και ότι ήταν απαραίτητα και κατεβήκαμε στα βράχια για να δοκιμάσουμε αυτό το σημείο. Δεν πέρασε πολύ ώρα που ρίξαμε τα καλάμια μας και δυστυχώς άρχισε πάλι να βρέχει, αλλά το ευτύχημα είναι ότι το είχαμε προνοήσει και είχαμε πάρει μαζί μια μεγάλη ομπρέλα η οποία μας έσωσε αφού η δυνατή βροχή σταμάτησε μετά από δυο και μισή ώρες. Μετά το τέλος της βροχής τα μαζέψαμε και αρχίσαμε να ψάχνουμε κάποιο άλλο σημείο να κάνουμε το βραδινό μας ψάρεμα έχοντας όμως το αυτοκίνητο κοντά για να προφυλαχθουμε εάν έβρεχε ξανά.

Το απόγευμα

Η ώρα είχε πάει τέσσερις και βρήκαμε μια ωραία παραλία με μικτό βυθό για να κάνουμε το βραδινό μας ψάρεμα, κοιτάξαμε τον ουρανό και ξέραμε ότι ανά πάσα στιγμή θα έβρεχε ξανά και ήμασταν δισταχτικοί για το αν τελικά θα προσπαθήσουμε να ψαρέψουμε ή όχι. Την λύση μας την έδωσε ο ουρανός καθώς λίγο αργότερα άρχισε να βρέχει και μας έριξε την ψυχολογία για ένα ακόμα βραδινό ψάρεμα. Δεν βγάλαμε κανένα καλάμι και περιμέναμε στο αυτοκίνητο μήπως και η βροχή σταματήσει και μας αφήσει να ψαρέψουμε. Τελικά η βροχή συνεχίστηκε όλη την νύχτα και σταμάτησε αργά το πρωί λίγο πριν πάρουμε το καράβι για τον δρόμο της επιστροφής.

Επίλογος

Τα θετικά αυτού του ψαρέματος στην Σέριφο ήταν η ψαριά που κάναμε τις λίγες ώρες που ψαρέψαμε το πρώτο βράδυ και κάποιους ψαρότοπους που ανακαλύψαμε και θα τους ψαρέψουμε κάποια άλλη στιγμή ελπίζοντας να μην μας κάνει τέτοια κόλπα ο καιρός.

Το μόνο αρνητικό ήταν ότι η βροχή δεν μας άφησε να ψαρέψουμε σε διάφορα σημεία του νησιού και το βασικό να ευχαριστηθούμε το ψάρεμα. Οι εντυπώσεις μου από την Σέριφο παρότι είχαμε αντίξοες καιρικές συνθήκες είναι καλές και σίγουρα θα ξανά επισκεφτώ αυτό πανέμορφο νησί.

Δολώματα

Όταν κάνεις μια εξόρμηση σε ένα μέρος στο οποίο δεν γνωρίζεις τι δολώματα προτιμούν τα ψάρια είσαι υποχρεωμένος να έχεις εφοδιαστεί με πολλά και διαφορετικά δολώματα ώστε να βρεις ποιο θα είναι το αποδοτικότερο. Τα δολώματα που πήραμε μαζί ήταν το φαραώ, ο αμερικάνος, ο ακροβάτης, οι μάνες και τα μανάκια. Αυτά που δούλεψαν καλυτέρα ήταν το φαραώ και ο αμερικάνος τουλάχιστον στα σημεία οπού καταφέραμε να ψαρέψουμε.

Αρματωσιές

Τα παράμαλλα που χρησιμοποιήσαμε ήταν από 28.5 έως 0.31 τα οποία είχαν μήκος από 70 εκ έως 90 εκ, σε όλα τα παράμαλλα χρησιμοποιήθηκαν float και pop up. Τα αγκίστρια ήταν από Νο 3 έως Νο 1/0. όλα τα ψάρια βρήκαν σε μοναγκιστρη αρματωσιά με το βαρίδι τοποθετημένο πάνω σε sissy.