ΜΑΤCH EΚΔΡΟΜΙΚΟ ΣΤΟ ΦΙΣΚΑΡΔΟ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ
Του Δημήτρη Σφαλτού
H Κεφαλονιά είναι ένας πανέμορφος καλοκαιρινός προορισμός, ένα νησί με τις ομορφότερες παραλίες και τα απίστευτα οινοπνευματί νερά, με πλούσια νυχτερινή ζωή, και φυσικά με πολλούς καλούς ψαρότοπους !
Μια μικρή εκδρομή για 2ήμερο ψάρεμα στο Φισκάρδο της Κεφαλονιάς, σίγουρα δεν θα μας άφηνε ασυγκίνητους!
Το ταξίδι ξεκίνησε οδικώς από την πόλη της Άρτας, με παρέα τον Γιώργο και τον Γιάννη, με προορισμό την Νικιάνα της Λευκάδας από όπου θα παίρναμε το σκάφος για να φτάσουμε στην Κεφαλονιά.
Ο εξοπλισμός για το match fishing φορτώθηκε στο σκάφος του Γιάννη, ενώ δεν έλειπαν και κάποια παραγάδια, εξοπλισμός για συρτή βυθού και jigging.
Η θάλασσα ήταν ήρεμη στο μεγαλύτερο μέρος της, ενώ φυσούσε ένας βοριάς στα 3 μποφόρ ανοιχτά. Ο καιρός αυτός ήταν ότι έπρεπε για το ψάρεμα στο Φισκάρδο, καθώς είναι το βορειότερο λιμάνι της Κεφαλονιάς, και ο καιρός πιθανότατα θα έβαζε τα ψάρια μέσα στο λιμάνι.
Η πρώτη μέρα στο νησί μας βρήκε να κόβουμε βόλτες στο πανέμορφο αυτό λιμάνι, να γευματίζουμε στις υπέροχες ταβέρνες με την Κεφαλλονίτικη κουζίνα, να επεξεργαζόμαστε το μέρος και να βλέπουμε πιθανά σημεία για ψάρεμα.
Αφού επισκεφτήκαμε την παραλία του Μύρτου για μπάνιο, επιστρέψαμε το σούρουπο σε κάποιους απόκρημνους κάβους του Άσσου για jigging και για παραγάδι. To μεσημέρι, όπως και το απόγευμα, είδαμε μεγάλα κοπάδια από μελανούρια να κολατσίζουν στα ψωμιά δίπλα από τις ταβέρνες, και να διακόπτονται από τις επιθέσεις των σαργών, και αργότερα από τις επιθέσεις από λίτσες.
Τα μεγέθη των ψαριών δεν ήταν βέβαια και τα μεγαλύτερα, τα μελανούρια ήταν σε μεγάλους αριθμούς , αλλά ήταν μικρά. Πιστεύαμε βέβαια ότι εάν βρούμε κάποιο πιο απόμερο σημείο, από το σούρουπο και αργότερα, ίσως βρίσκαμε κάποιο μεγαλύτερο κοπάδι από μελανούρια ή κάποιους μεγαλύτερους σαργούς.
Σίγουρα κάνοντας τέτοιο ταξίδι δεν μπορείς να τα προβλέψεις όλα, άλλωστε το καλοκαίρι στα τουριστικά μέρη είναι ένα ρίσκο που πάντα θα παίρνουμε όταν πάμε για ψάρεμα.
Ο εξοπλισμός μας περιλάμβανε 2 τρίσπαστα καλάμια , το destiny και το Thytan της Dragon, δύο καλάμια με προοδευτική δράση, ιδανικά για να συνδυαστούν με τα λεπτά μας εργαλεία. οι δύο μηχανισμοί, ένας με μπροστινά φρένα και ένας με lever drag, εφοδιάστηκαν με την κόκκινη maxima των 0,16 χιλιοστών και με μαλακά παράμαλλα σε διάμετρο 0,12 χιλιοστά.
Διαλέξαμε διάφανους φελλούς για το ψάρεμα σε καθαρά νερά και μεσόνερα και στις αρματωσιές βάλαμε αραιά μολυβάκια της Dinsmores των 0,20 γραμμαρίων. Οι αρματωσιές ήταν μια συρόμενη και μια σταθερή , για να δούμε σε ποια θα έτρωγαν καλύτερα τα ψάρια.
Η μαλάγρα θα ήταν σύμμαχός μας σε αυτό το εγχείρημα, και επιλέξαμε να δοκιμάσουμε μία νέα άφιξη με γεύσεις τυρί, σκόρδο και αμινοξέα. Μέσα στα εργαλεία μας είχαμε ειδικό σάκο με ισοθερμική μόνωση , για να διατηρούνται οι προνύμφες μας σε άριστη κατάσταση λόγω ζέστης, όπως και για μην αλλοιωθούν οι μαλάγρες.
Το τελευταίο απαραίτητο κομμάτι του εξοπλισμού ήταν μια καινούρια απόχη με ανθρακούχο κοντάρι και δίχτυ από πλαστικοποιημένο υλικό για να μην τραυματίζονται τα ψάρια κατά το απόχιασμα και να ελευθερώνονται με κάθε ασφάλεια.
Το πρώτο βράδυ που φτάσαμε στο Φισκάρδο, είχαμε ρίξει για μισή ώρα διερευνητικά ένα καλάμι, πιάνοντας ένα σαργό και μια λίτσα.
Η δεύτερη μέρα μας είχε βρει πιο οργανωμένους και με μπόλικη διάθεση για ψάρεμα. Το κυρίως ψάρεμα ξεκίνησε το δεύτερο βράδυ στο νησί, και στρατοπεδεύσαμε στην μικρή μπούκα του λιμανιού, ελπίζοντας στο πέρασμα των μελανουριών και των σαργών
Η μπούκα αυτή είχε απότομα βράχια δεξιά και αριστερά , ενώ τα νερά για το απόγευμα ήταν υπερβολικά καθαρά! Φτιάξαμε την μαλάγρα μας προσθέτοντας ελάχιστο θαλασσινό νερό και ξεκινήσαμε το μαλάγρωμα. Τα πρώτα μελανουράκια έκαναν την εμφάνισή τους και χτυπούσαν σαν τρελά πάνω στις αρματωσιές. Κάποια καλύτερα μεγέθη χτύπησαν αργότερα προς το σούρουπο, και μας γέμισαν με ικανοποίηση.
Τα μελανούρια έδειχναν καθολικά προτίμηση στην σταθερή αρματωσιά του Γιώργου, σημάδι ότι η προνύμφη μύγας δούλευε καλύτερα όταν αργοκατέβαινε ελεύθερα με το μακρύ παράμαλλο. Ακόμη και σε μέρη που δεν ψαρεύονται τόσο πολύ από match ψαράδες, η διαφορά φαίνεται όταν γίνεται σύγκριση σε δύο αρματωσιές που ψαρεύουν στον ίδιο τόπο.
Δεν μπήκα καθόλου στον κόπο να φτιάξω και εγώ σταθερή την αρματωσιά, άρχισα να απολαμβάνω τον φίλο μου Γιώργο που έβγαζε το ένα ψάρι πίσω από το άλλο. Πήρα επίσης την κάμερα για να αποθανατίσω αυτές τις στιγμές πάνω στο σούρουπο, στιγμές ομορφιάς και αχαλίνωτου χαβαλέ!
Το σκοτάδι απλώθηκε στο φωτισμένο Φισκάρδο, το φεγγάρι έκανε την εμφάνισή του, ξαναμαλαγρώσαμε τον τόπο με δύο μπάλες μαλάγρας και συνεχίσαμε το ψάρεμά μας. Βάλαμε τα sialum πάνω στους waggler φελλούς, ενώ συνεχώς περνούσαν βάρκες με τουρίστες, που είχανε κατακλύσει το λιμάνι.
Τα ρεύματα στην μπούκα μπροστά μας άρχισαν να δυναμώνουν και ξαφνικά από μέσα στο λιμάνι αρχίσανε να πηδάνε οι κέφαλοι έξω από τα νερό! Αμέσως ρίξαμε τους φελλούς προς εκείνη την κατεύθυνση και περιμέναμε. Τα φρένα δεν άργησαν να λυθούν και ο match μηχανισμός πήρε φωτιά! Μια μανιβελιά και πάλι ασταμάτητα φρένα!
Στην αρχή νομίσαμε ότι ήταν μεγάλο λαβράκι, αλλά τα ασταμάτητα τραβήγματα, και τα γονατίσματα του τρίσπαστου match καλαμιού πρόδωσαν τον επισκέπτη. Λίτσα, φώναξε ο Γιώργος καθώς προσπαθούσε να σταματήσει τα φευγιά του ψαριού, που ασήμισε στην επιφάνεια της θάλασσας.
Το ψάρι πράγματι ήταν μια λίτσα και αποχιάστηκε με προσοχή. Είχαμε πάρει μία μικρότερη το προηγούμενο βράδυ, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν έκανε τα κόλπα που μας μπέρδεψαν.
Μετά από τόση φασαρία( γιατί πλακώσανε και πόσοι περίεργοι τουρίστες ), μαλαγρώσαμε το μέρος και ξαναπιάσαμε τα καλάμια και τις σφεντόνες.
Φρέσκιες προνύμφες μύγας (bigattini) έπεσαν στο νερό και ξανά τα μάτια στα sialum. Μετά από μία ώρα απραξίας, η τουριστική κίνηση στο λιμάνι του Φισκάρδου άρχισε να πέφτει. Την ίδια ώρα είχαμε και τα πρώτα τσιμπήματα σαργών.
Σαργοί όχι μεγαλύτεροι από 300 γραμμάρια έκαναν την εμφάνιση τους σύριζα στα βράχια της μπούκας και έπαιρναν τις αρματωσιές μας κάθετα στον βυθό. Το ψάρεμα είχε αρχίσει να γίνεται πάλι διασκεδαστικό. Αν και οι περισσότεροι σαργοί επέστρεφαν ξανά στην θάλασσα , το κέφι έμενε αμείωτο. Κάποια μικρά μελανούρια ξαναχτύπησαν μέσα στην διάρκεια της νύχτας γεμίζοντάς με ελπίδα, αλλά ένα περιστατικό έμελε να είναι καθοριστικό για την εξέλιξη της βραδιάς.
Μεθυσμένοι τουρίστες άρχισαν να περνάνε μπροστά μας με τα φουσκωτά, φωνάζοντας , τραγουδώντας και κάνοντας κόντρες στην θάλασσα. Εννοείται δεν τους ενόχλησε κανείς, αλλά όλος ο κόπος που κάναμε για να μαζέψουμε τα ψάρια στην ψαρεύτρα μας , εξανεμίστηκε σε μια στιγμή! Μαλαγρώσαμε πάλι, ψαρέψαμε δυο ώρες , αλλά τα ψάρια είχανε εξαφανιστεί!
Όπως είναι φυσικό μαζέψαμε τα πράγματά μας και γυρίσαμε για ύπνο στο ξενοδοχείο. Την επόμενη μέρα πήραμε το σκάφος με προορισμό την Νικιάνα της Λευκάδας. Στην επιστροφή απολαύσαμε ένα μαγευτικό ηλιοβασίλεμα , η νιρβάνα του κάθε ψαρά, που συνοδεύει το τέλος ενός ψαρέματος!
Ήταν μια πολύ καλή και θετική συνάμα εμπειρία, στο Φισκάρδο της Κεφαλονιάς. Πρόκειται για ένα γραφικότατο και πανέμορφο λιμάνι, που όπως φαίνεται φιλοξενεί αρκετά ψάρια. Δοκιμάσαμε καινούριο εξοπλισμό, καινούρια παρελκόμενα και μαλάγρες, πειστήκαμε για την αποτελεσματικότητά τους και αποκομίσαμε χρήσιμες εμπειρίες.
Σίγουρα θα ξαναεπισκεφτώ το Φισκάρδο, θα προτιμούσα όμως μια εποχή πιο ήσυχη, μετά το καλοκαίρι. Δεν ήταν το ψάρεμα –υπερψαριά, περάσαμε όμως υπέροχα με τα παιδιά, ρίξαμε απίστευτο γέλιο και τους ευχαριστώ από την καρδιά μου για αυτό!
Να είστε όλοι καλά! Μην παραλείψετε να δείτε το παρακάτω βίντεο με την εξόρμηση στο Φισκάρδο Κεφαλονιάς!!!