Μatch fishing με waggler φελλό:To ψάρεμα του λαβρακιού με ζωντανή γαρίδα (Μέρος 2ο)
Του Δημήτρη Σφαλτού
Φωτογραφίες:Δημήτρης Σφαλτός, Παναγιώτης Γεωργακόπουλος
Στο πρώτο μέρος του άρθρου γνωρίσαμε την γαρίδα σαν δόλωμα , που μπορούμε να την βρούμε, πως μπορούμε να την συντηρήσουμε, σε ποια ψάρια στοχεύει, και με τι τεχνική θα την ψαρέψουμε.
Σε αυτό το δεύτερο μέρος θα περάσουμε σε πιο τεχνικά ζητήματα που αφορούνε το εξοπλιστικό μέρος, τις τεχνικές παρουσίασης, τις δολωσιές, και θα αναλύσουμε περαιτέρω τα μυστικά στο ψάρεμα με την match waggler τεχνική και δόλωμα ζωντανή γαρίδα.
O ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ TOY MATCH WAGGLER FISHING
Επειδή στην γαρίδα μπορούνε να τσιμπήσουν ψάρια τρόπαια, ο εξοπλισμός δεν μπορεί να ανήκει σε πολύ light καταστάσεις, εκτός και ο ιδιοκτήτης έχει μεγάλη εμπειρία να κουμαντάρει ψάρια πάνω από 2- 3 κιλά με match καλάμι με casting weight 10 gr, ανάμεσα σε ντέματα, σκοινιά και βράχια... Καλάμια ημιπαραβολικά ή με δράση κορυφής στα 20-30 γρ μπορούν να ανταπεξέλθουν σε όλες σχεδόν τις καταστάσεις και να χειριστούν ακόμη και 16-20 χιλιοστά μάνα, όταν τα λαβράκια είναι πολύ μεγάλα και πονηρά.
Μηχανισμοί με μπροστινά φρένα τύπου spinning , ή με lever drag , μαλακές επιπλέουσες μάνες και fluorocarbon ή coated παράμαλλα θα είναι ο κύριος εξοπλισμός μας. Φελλοί διάφανοι τύπου straight-bodied, ανάλογα με τις συνθήκες κυματισμού, και ειδικά με ροδέλες στο κάτω μέρος είναι απαραίτητοι. Η γαρίδα βλέπετε, ανάλογα και με το μέγεθός της, μπορεί να βυθίζει τον φελλό μας εάν τον έχουμε ζυγίσει 100%. Εκτός του γεγονότος ότι επειδή είναι ζωντανή μπορεί να κολυμπάει και να παρασέρνει τον φελλό, να τον βουλιάζει και να νομίζουμε ότι τσιμπάει, ο φελλός με τις αποσπώμενες ροδέλες χαλκού στην βάση του μας επιτρέπει να αυξομειώνουμε το βάρος του ανάλογα με το βάρος της γαρίδας κάθε φορά.
OI ΤΡΟΠΟΙ ΔΟΛΩΣΗΣ THΣ ΖΩΝΤΑΝΗΣ ΓΑΡΙΔΑΣ
Η δολωσιά της γαρίδας είναι ένα θέμα που σηκώνει μεγάλη συζήτηση και υπάρχουν πολλές παραλλαγές ανάλογα με το ψάρι που κυνηγάμε. Αυτό που πρέπει να γίνει σε κάθε περίπτωση είναι να μείνει η γαρίδα μας ζωντανή, να κάνει σπασμωδικές κινήσεις στο νερό, να κολυμπάει, και να διεγείρει τα αρπακτικά ένστικτα των ψαριών της περιοχής. Αυτό μπορούμε βέβαια να το επιτύχουμε και με περιστασιακές κινήσεις του καλαμιού μας. Η κλασική δολωσιά είναι το τρύπημα με το αγκίστρι στο πίσω μέρος της ουράς, με την πετονιά να περνάει ανάμεσα από τα πτερύγια της ουράς της.
Έτσι η γαρίδα παραμένει ζωντανή σε μέγιστο χρονικό διάστημα και κάνει όλες τις κινήσεις της ελεύθερα. Το πιο κατάλληλο νούμερο αγκιστριού για τις μικρές γαρίδες είναι το 10-12, ενώ για τις μεγαλύτερες το 6-10. Αυτός ο τρόπος δολωσιάς ανταποκρίνεται στα περισσότερα είδη ψαριών που αρπάζουν ακαριαία το δόλωμα και απομακρύνονται, όπως το λαβράκι και το μελανούρι. Αυτά τα ψάρια καταπίνουν βίαια ολόκληρη την γαρίδα, και το κάρφωμα είναι καίριο και σίγουρο.
Υπάρχουν όμως ψάρια που τσιμπάνε με εντελώς διαφορετικό τρόπο, για παράδειγμα η τσιπούρα. Αυτό το είδος ψαριού έχει την συνήθεια να αρπάζει την γαρίδα από το κεφάλι και να την τραβάει σιγά-σιγά. Έτσι εάν σε ένα τόπο βλέπετε περίεργα τσιμπήματα και βγάζετε την γαρίδα σας μισή ή δαγκωμένη, για να πιάσετε τα λαβράκια θα πρέπει να αλλάξετε τρόπο παρουσίασης.
ΑΛΛΑΓΗ ΤΑΚΤΙΚΗΣ
Σε αυτή την περίπτωση περνάμε το αγκίστρι από την ουρά, την διαπερνούμε και το καρφώνουμε στο μάγουλο της γαρίδας εντελώς επιδερμικά. Με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζουμε το σίγουρο κάρφωμα στα ψάρια που παίρνουν την γαρίδα από το κεφάλι και την κόβουν. Θα προσέξετε στο πέταγμα με αυτή την τεχνική να μην κάνετε δυναμική βολή και κοπεί η ουρά της γαρίδας ή βγει το αγκίστρι από το μάγουλο.
Σε διαφορετικές περιπτώσεις μπορούμε να δέσουμε το αγκίστρι με ελαστικό νήμα πάνω στο σώμα της γαρίδας, αλλά δεν μπορούμε να χειριστούμε μεγάλο νούμερο αγκιστριού. Για να έχουμε σίγουρο κάρφωμα στις μεγάλες γαρίδες που ψαρεύουμε ,θα πρέπει να βάλουμε τουλάχιστον ένα 4-6 νούμερο. Έτσι όμως δημιουργούμε πολύ μεγάλη αδράνεια στους κόμπους μας με τις λεπτές πετονιές και θα έχουμε σίγουρο κόψιμο σε ισχυρό τράβηγμα.
Εάν θέλετε να αυξήσετε τα νούμερα των πετονιών σας και να πάμε σε πιο χοντρά εργαλεία, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα, θυσιάζοντας όμως σε αντιδιαστολή την αφάνεια των λεπτών πετονιών.
ΤΟ ΠΕΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΓΑΡΙΔΑΣ
Επίσης θα πρέπει να ξέρετε ότι η βολή με την ζωντανή γαρίδα θα είναι μειωμένη λόγω αυξημένων τριβών στον αέρα. Το παράμαλο με την γαρίδα έρχεται πάντα πλάγια, ή στροβιλίζεται στον αέρα, και μειώνει και κατά πολύ το μέγιστο βεληνεκές. Έτσι συχνά αναγκαζόμαστε να χειριστούμε για μακρύτερα πετάγματα μεγαλύτερους φελλούς ή να τους προσαρμόσουμε φτεράκια πάνω στη βάση του sialum.
Να έχετε του νου σας όπως θα φτάσει ο φελλός στην θάλασσα να μην πέσει η γαρίδα πάνω του, γιατί θα έχουμε σίγουρο μπλέξιμο. Προσέχουμε πάντα να βλέπουμε τα δύο απόνερα που σχηματίζονται από την πτώση του φελλού και της γαρίδας ταυτόχρονα.
Η ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ
Η μέγιστη αποδοτικότητα της γαρίδας είναι να ψαρεύεται σε μέρη με ήπια ρεύματα. Τις περισσότερες φορές δεν έχουμε την δυνατότητα να μαλαγρώσουμε, και στηριζόμαστε στα σημάδια του καιρού, στην παρουσία των ρευμάτων , στην φάση του φεγγαριού, στην παρουσία μικρόψαρων και κυνηγιών, για να διαπιστώσουμε εάν πρόκειται για μια παραγωγική ψαρευτική ημέρα. Χωρίς μαλάγρα ένα ήπιο ρεύμα που ταξιδεύει την γαρίδα, κάνει την δουλειά της ‘’μαλάγρας’’, αφού το ίδιο το δόλωμα ψάχνει τον τόπο. Επιπλέον η κίνηση της γαρίδας φαντάζει απόλυτα φυσική, όταν κινείται και κολυμπάει πάνω στο ήπιο ρεύμα.
Μπορείτε βέβαια να χειριστείτε μαλάγρα που να περιέχει και την γεύση της γαρίδας που πωλείται στα εξειδικευμένα μαγαζιά ειδών αλιείας, αλλά πάντα υπάρχει ο κίνδυνος (όπως με όλες τις μαλάγρες) να μαζέψετε όλα τα μικρόψαρα της περιοχής, και αντίο ψάρεμα! Δεν χρειάζεται να σας το πω πως ορέγεται ο σπάρος, ο γωβιός, η γόπα και τα μπαλαδάκια την γαρίδα...!
ΕΡΜΑΤΙΣΜΑΤΑ
Σημείο κλειδί για το ψάρεμα με γαρίδα είναι το εξής-προσέχουμε το ερμάτισμα του φελλού. Τα βαρίδια θα έχουν αραιή και ισόποση κατανομή για κατεβαίνει όσο το δυνατόν πιο αργά και φυσιολογικά το δόλωμα. Αποφύγετε σταθερές αρματωσιές με πολύ μακρύ παράμαλο εάν τα ψάρια τρώνε με επιφυλακτικότητα στα μεσόνερα. Χάνεται η αμεσότητα με το δόλωμα και μπορεί άνετα τα ψάρια να τρώνε την γαρίδα και να την φτύνουνε στο κατέβασμα , χωρίς ο φελλός να μας δείχνει την παραμικρή ένδειξη! ¨Οταν όμως τα νερά είναι ρηχά, μέχρι και 3 μέτρα, και τα λαβράκια τρώνε χαμηλά, το μακρύ παράμαλο είναι από τις πιο "πονηρές" παρουσιάσεις.
Επειδή δεν είναι εύκολο να βρούμε γαρίδες στο ίδιο μέγεθος και βάρος που απαιτείται, καλό θα είναι να μην ζυγίσουμε 100% τον φελλό μας. Προτιμήστε βάρος drop στο 80-85% για να βάζουμε τα μεγαλύτερα δολώματα, χωρίς να βουλιάζει ο φελλός. Καλή λύση είναι ο φελλός με ροδέλες χαλκού στο κάτω μέρος, που μπορούμε ανά πάσα στιγμή να ρυθμίζουμε το βάρος του.
ΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ
Η γαρίδα δουλεύει σε όλα τα βάθη, από αφρό έως πυθμένα. Όταν τα ψάρια είναι ανόρεχτα και μένουν κάτω κολλημένα στον βυθό, καλό θα είναι να κάνουμε μία λεπτομερή βυθομέτρηση και την ψαρέψουμε 10-15 εκατοστά από τον βυθό. Υπάρχουν περιπτώσεις που τα ψάρια θα φάνε μόνο όταν δούνε την γαρίδα να περπατάει, όμως θέλει προσοχή γιατί η αγκιστρωμένη γαρίδα θα ψάξει όποιο χορτάρι, πέτρα, βράχο για να τρυπώσει ή να πιαστεί.
Ή την σηκώνετε ψηλότερα για γλιτώσετε το σκάλωμα ,ή ψάχνετε με διαδοχικές βυθομετρήσεις σε διαφορετικά σημεία του πυθμένα, για να διαπιστώσετε βαθυμετρικές αλλαγές, αποχές και βράχια.
ΔΩΣΤΕ ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟ
Απότομα τινάγματα της γαρίδας, απότομα βυθίσματα του φελλού είναι ίσως σημάδι ότι κάποιο αρπακτικό περιτριγυρίζει το δόλωμα και η γαρίδα φοβάται! Έχουμε την προσοχή μας γιατί η επόμενη κίνηση μπορεί να είναι χάσιμο του φελλού και απότομα φρένα!
Σε κάθε περίπτωση που ο φελλός θα χαθεί δεν καρφώνουμε αμέσως αλλά δίνουμε τον απαιτούμενο χρόνο να καταπιεί το ψάρι την γαρίδα, ιδιαίτερα εάν είναι μεγάλη. Μην ξεχνάτε ότι το αγκίστρι τις περισσότερες φορές βρίσκεται πίσω στον μίσχο της ουράς και δεν πρέπει να γίνει επιπόλαιο αγκίστρωμα. Το λαβράκι θα καταπιεί την γαρίδα και το κάρφωμα εάν δεν γίνει από μόνο του πάνω στο φευγιό, θα γίνει από εμάς.
Τα μέρη που αγκιστρώνεται είναι στα χείλια (σημάδι επιφυλακτικότητας) ή βαθιά στο επάνω μέρος του στόματος, στον ουρανίσκο. Για το μελανούρι ισχύουν τα ίδια, ενώ ο σαργός, η τσιπούρα θέλουν κάρφωμα από εμάς γιατί δεν φεύγουν τις περισσότερες φορές με το δόλωμα στο στόμα.
ΤΑ ΚΑΤΑΛΛΗΛΑ ΑΓΚΙΣΤΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΑΡΙΔΑ
Τα καταλληλότερα αγκίστρια για το ψάρεμα με τη γαρίδα είναι τα chinu με κρίκο και τα ενισχυμένα crystal, όλα σε χρώμα black nickel ή απαλό μπρονζέ. Έχουν το καλύτερο κράτημα όσον αφορά το δόλωμα και το μετέπειτα ψάρι, ειδικά και για το λαβράκι.
Η ανοιχτή καμπύλη του αγκιστριού σε συνδυασμό με ένα μακρύ σχετικά στέλεχος είναι ότι καλύτερο για το άρπαγμα του θαλάσσιου λύκου. Επιπλέον έχει το καλύτερο κράτημα στην γαρίδα, ενώ επιτρέπει και κινήσεις της ουράς της χωρίς να μπορεί να ξεφύγει.
Διαφορετικά εάν δεν μπορείτε να βρείτε το εξειδικευμένο αγκίστρι για την γαρίδα βάλτε κάποιο μικρό κόκκινο ή μπλε με ανοιχτή καμπύλη τύπου chinu, που μπλέκονται με τα χρώματα του δολώματος και του βυθού αντίστοιχα. To σημαντικό με τα αγκίστρια με κρίκο είναι ότι μπορούμε να φτιάξουμε τον knotless Knot, έναν ειδικό κόμπο, ο οποίος γυρίζει το αγκίστρι μέσα στο στόμα του ψαριού, και το καρφώνει ακαριαία.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Κατά τα άλλα δεν έχουμε να πούμε τίποτα καινούριο, αφού πρώτα βέβαια έχετε αγκιστρώσει το ψάρι σας. Υπομονή, επιμονή, πίστη στα εργαλεία σας, σωστός εξοπλισμός, φρένα όταν απαιτούνται, μεγάλη προσοχή γιατί με την γαρίδα πολλά ψάρια καρφώνονται στα χείλια και υπάρχει κίνδυνος να ξεκαρφωθούνε εύκολα ,και καλό απόχιασμα.
Σωστή διαχείριση των ψαριών, κρατάμε μόνο τα μεγαλύτερα (προσωπικά δεν κρατάω ποτέ τα μεγάλα αυγωμένα του χειμώνα) και αυτά που από τον νόμο μας αναλογούν, ελευθερώνουμε τα υπόλοιπα, ελευθερώνουμε όσες από τις γαρίδες περίσσεψαν, εκεί στην θάλασσα που τις βρήκαμε.
Το θέατρο του παραλόγου, το πλιάτσικο της γαρίδας και η απογύμνωση των τόπων
