Μatch fishing με waggler φελλό: To συναρπαστικό ψάρεμα του αυλιά!
Του Δημήτρη Σφαλτού
Φωτογραφίες:Νίκος Ζάρας, Παναγιώτης Γεωργακόπουλος, Δημήτρης Σφαλτός
Το ψάρεμα του αυλιά ή κακαρέλου αποκτά διαφορετικό νόημα ,όταν τον ψάχνουμε πλέον σε απόμακρα μέρη, σε απόκρημνα βράχια με πετρώδη βυθό ,και σε εξειδικευμένες καιρικές συνθήκες.
Τα διακριτικά εργαλεία του match waggler fishing μας προσφέρουν την καλύτερη παρουσίαση του δολώματος, για τα αναζητήσουμε τα μεγαλύτερα και πιο καχύποπτα ψάρια, αυτού του είδους της οικογένειας των σαργών.
Mε την βοήθεια της match waggler τεχνικής μπορούμε να επιτύχουμε πολύ αξιόλογες ψαριές, και να πειραματιστούμε με μαλάγρες και προσθετικά αρώματα.
Τα τελευταία ψαρέματα του αυλιά δεν ήταν και τα πιο αισιόδοξα, με βάση τις προηγούμενες εμπειρίες . Παλιά σε κοντινούς προορισμούς τα ψάρια έδιναν ηχηρό παρόν στα φρένα των μηχανισμών μας , και γενικά κάναμε καλές ψαριές. Λίγο η αύξηση της παράκτιας αλιείας, λίγο η τεράστια ασυδοσία των επαγγελματιών ψαράδων με τα χιλιόμετρα δίχτυα δίπλα στις ακτές, με τις τράτες στα 100 μέτρα να σέρνουν, μας έχουν στερήσει όλους τους κοντινούς τόπους , όπου παλιότερα έβραζαν στην κυριολεξία από θαλάσσια ζωή.
Δεν συζητάμε για τους χαρακωτούς, πια είναι και αυτοί σπάνια είδη...Σαν αποτέλεσμα όλων αυτών , είδαμε τις ψαριές μας να μειώνονται, ακόμη και με την τεχνική του match waggler fishing, τεχνική που λόγω των λεπτών εργαλείων ήταν σε θέση πάντα να έχει επιτυχίες.
Έτσι με τους υπόλοιπους φίλους αποφασίσαμε να αυξήσουμε τις αποστάσεις για ψάρεμα , και να αρχίσουμε να επισκεπτόμαστε ψαρότοπους απόμακρους, απομονωμένους, όπου οι κακαρέλοι θα ήταν περισσότεροι σε αριθμούς και μεγέθη. Ιδανικοί τέτοιοι τόποι εκτός από τις απότομες βραχώδεις ακτές, αποτελούν και τα λιμάνια με βραχώδη βυθό.
Ο αυλιάς, όπως ακριβώς και ο σαργός, είναι ένα σαργοειδές που του αρέσει να περιφέρεται στα βράχια και να ψάχνει την τροφή του ανάμεσα στα μπλόκια των μεγάλων κυματοθραυστών ή των απότομων κάβων . Τα κύματα μετά από δυνατούς καιρούς και φουρτούνες τον βοηθούν να ξεκολλάει οστρακοειδή από τα βράχια, και να βρίσκει σκουλήκια και καρκινοειδή στον βυθό της θάλασσας . Θα περιμένει τις περισσότερες φορές τις πιο κατάλληλες συνθήκες για να τραφεί, που συνήθως είναι τα δυνατά ρεύματα, το ανακάτεμα του βυθού από τα μεγάλα καράβια της γραμμής και μετά το σπάσιμο ενός δυνατού καιρού. Η βουβή ρεστία που ανακατεύει τον βυθό με το έντονο υποθαλάσσιο ρεύμα είναι επίσης μια από τις πιο ιδανικές συνθήκες για το ψάρεμα του μεγάλου αυλιά .
Τα εργαλεία μας σε αυτό το ψάρεμα είναι αναπόφευκτο να είναι λιτά και προσεγμένα. Άλλωστε ο αυλιάς σπάνια ξεπερνάει σε μέγεθος το ένα κιλό. Τα αφιλόξενα βράχια, οι κάβοι με τις απότομες σχισμές τους, κρύβουν πολλές παγίδες για τα λεπτά εργαλεία. Ένας μεγάλος αυλιάς δεν θα δώσει και πολλά περιθώρια στον ψαρά, ειδικά όταν το παιχνίδι παίζεται στον ζωτικό του χώρο. Έτσι για τέτοιου είδους match ψαρέματα επιστρατεύουμε προοδευτικά καλάμια με δράση μύτης (fast action), και με casting weight που μπορεί να φτάσει άνετα και τα 25 γρ.
Θα χειριστούμε μεγαλύτερους σε βάρος bulk και πιο αεροδυναμικούς bodied φελλούς για να πετάξουμε πιο εύκολα σε κόντρα άνεμο και για αποκτήσουμε μεγαλύτερη πλευστότητα σε επιφανειακά ρεύματα. Η αρματωσιά μας πολλές φορές θα πρέπει να κατέβει και κάτω από τα 8 μέτρα, αφού συνήθως τα απότομα βράχια έχουν βαθιά νερά.
Προϋπόθεση για αυτό είναι ένα βάρος drop που ξεκινά από τα 2 γρ και μπορεί να φτάσει ακόμη και τα 5 γρ, με τους ανάλογους μεγάλους waggler φελλούς των χ+2 ,έως και χ+5 γρ. Η μάνα του μηχανισμού μπορεί να ανέβει στα 0,16-0,18 χιλιοστά, πάντα βυθιζόμενου τύπου, ενώ το παράμαλο καλό θα είναι να είναι από coated υλικό για να έχει αντοχή στα ισχυρά σαγόνια των αυλιάδων. Σε σχέση με τον ξάδερφο σαργό, ο αυλιάς στατιστικά έχει λιγότερα κοψίματα από δαγκώματα, αλλά δεν πρέπει να εφησυχάζουμε, κυρίως λόγω του άγριου περιβάλλοντος των βράχων.
Το μεγάλο πρόβλημα και ζήτημα προς αντιμετώπιση στους συνηθισμένους τόπους του αυλιά , είναι η ύπαρξη των ρευμάτων, που είναι όμως ουσιώδη συνθήκη για την σύλληψή τους. Τα απόνερα από τα καράβια , τα ρεύματα που έρχονται από τα ανοικτά και στροβιλίζονται στις μπούκες και στους κυματοθραύστες, δυσκολεύουν την κάθοδο του δολώματος και την σταθεροποίηση της αρματωσιάς σε ένα σημείο, για να μπορέσουμε να μαλαγρώσουμε με ασφάλεια.
Το να γνωρίζουμε την κίνηση των ρευμάτων είναι ουσιώδης για να λύσουμε το πρόβλημα. Με διαδοχικές ρίψεις του φελλού προσπαθούμε να βρούμε ένα σημείο εξισορρόπησης των ρευμάτων ,ή μπορούμε να βρούμε ένα σημείο που με τον καιρό στην πλάτη θα έχουμε τα λιγότερα ρεύματα. Αυτό που πρέπει να αποφύγουμε είναι να ψαρέψουμε με πλάγιο δυνατό ρεύμα που θα παρασέρνει τον φελλό δεξιά ή αριστερά, παρασέρνοντας επίσης και την μαλάγρα, τα ψάρια , και τις προσπάθειές μας για επιτυχημένη έκβαση.
Η μαλάγρα για τους αυλιάδες και τα υπόλοιπα σαργοειδή
Η μαλάγρα μας όταν ψαρεύουμε σε βράχια και δυνατά ρεύματα θα πρέπει να διαφοροποιηθεί από άλλες ψαρευτικές συνθήκες. Σε κάθε περίπτωση θέλουμε μια πιο σφικτή σύσταση, η οποία θα φτάσει με ασφάλεια στον βυθό και δεν θα ανοίξει στα μεσόνερα και να παρασυρθεί από τα ρεύματα. Έτσι οι εξειδικευμένες μαλάγρες που έχουν δοκιμαστεί με επιτυχία σε μεγάλο βάθος χρόνου είναι αυτές που θα προτιμήσουμε. Μία από τις δοκιμασμένες μαλάγρες που χρησιμοποιώ σε αυτές τις περιπτώσεις είναι μία ανοιχτού χρώματος, η οποία με την επαφή με το νερό αλλάζει χρώμα , προς το κόκκινο( το ίδιο εφέ γίνεται και σε λευκή μαλάγρα με την προσθήκη κόκκινης πάπρικας).
Μια καλή μαλάγρα για αυτά τα περιβάλλοντά, είναι καλό να έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες τυριού και γάλακτος, για να δίνει μεγάλο οπτικό νέφος μέσα στο νερό, ενώ τα αρώματα που την απαρτίζουν μπορεί να είναι μίγματα καρκινοειδών, οστράκων και φυτικών πρωτεϊνών. Με μια τέτοια μαλάγρα είναι φυσικό να μαζέψουμε τα ψάρια κάτω από τα πόδια μας σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, και να ξεκινήσουμε το ψάρεμά μας.
Η μαλάγρα πολλαπλών και εξειδικευμένων συστατικών είναι ένα βασικό όπλο για τα ψαρέματα με την match waggler τεχνική, όταν τα μέρη είναι δύσκολα και πολυψαρεμένα.
Το μίγμα των αλεύρων/αρωμάτων θα καθίσει στο βυθό, τα συστατικά αρώματα των καρκινοειδών /οστράκων/ζωικών πρωτεϊνών, είναι από τα καλύτερα προσελκυστικά για την θάλασσα, γιατί αλλάζουν το ph του νερού ,δίνοντας στα ψάρια χημικό σήμα για να ξεκινήσουνε να φάνε. Επιπλέον η δυνατή μυρωδιά από τον συνδυασμό των αλεύρων δίνει τον οσφρητικό τόνο που χρειάζεται ο αυλιάς και άλλα ψάρια, για να εισέλθουν στην ψαρεύτρα μας και να παραμείνουν για περισσότερο χρονικό διάστημα.
Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μαζί με την μαλάγρα και διάφορα προσθετικά αρώματα, τα πιο αποδοτικά είναι για μένα προσωπικά το καβούρι και το μύδι, οργανισμοί που τρέφονται κατα κόρον οι αυλιάδες.
Από τις μπάλες που θα δημιουργήσουμε θα ρίξουμε 2-3 στην αρχή, και ανάλογα με τις τσιμπιές που θα παίρνουμε θα ρίχνουμε μία ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
Τα δολώματα που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε είναι η προνύμφη μύγας, ο αμερικάνος και ο ακροβάτης. Εντυπωσιακά αποτελέσματα είχαμε στους μεγάλους αυλιάδες , με την χρησιμοποίηση προσθετικών αρωμάτων με αρώματα μυδιού και καβουριού, απευθείας πάνω στο δόλωμα. Στην μία περίπτωση ψεκάζουμε με το ειδικό σπράυ πάνω στο δόλωμα την μυρωδιά του καβουριού και κάνουμε αμέσως βολή με το match καλάμι μας.
Με το κολλώδες προσθετικό άρωμα μυδιού, ρίχνουμε μια μικρή ποσότητα πάνω στην προνύμφη μύγας, και αυτό εκτός από δυνατό άρωμα, αποκτά οσμή φερομονών, και μεγάλο οπτικό ίχνος. Το παχύρευστο υγρό προσθετικό δεν φεύγει εύκολα από το δόλωμα, δεν επηρεάζει την κινητικότητά του και τον χρόνο ζωής του, ενώ η μυρωδιά διαρκεί για μεγάλο διάστημα.
Σε λιμάνια επίσης επιτυχίες μπορούμε να έχουμε και με μύδια, πεταλίδες, καθώς είναι η φυσική τροφή αυτών των ψαριών. Εφόσον δεν επικρατούν δυνατά ρεύματα μπορούμε να μαλαγρώνουμε και με σκέτη προνύμφη μύγας, με μεγάλη όμως επιφύλαξη εάν οι καιρικές συνθήκες αλλάζουνε γρήγορα και τα ρεύματα μεταβάλλονται. Ο συνδυασμός πάντως της μαλάγρας, με δόλωμα προνύμφη, μας έχει δώσει τα περισσότερα και μεγαλύτερα ψάρια.
Οι αυλιάδες εάν τους κρατάει η περιοχή δεν θα αργήσουν να δώσουν το παρόν. Στην εμφάνισή τους παίζει ρόλο ή εποχή, η φάση του φεγγαριού, η άνοδος των νερών ,και τα ρεύματα. Το τσίμπημά τους είναι το χαρακτηριστικό βούλιαγμα του φελλού λίγα εκατοστά κάτω από την επιφάνεια, όπως ακριβώς κάνει και ο σαργός, και στην συνέχεια απότομο φευγιό με την κατεύθυνση των ρευμάτων. Η μάχη θέλει προσοχή, γιατί ο αυλιάς στα πρώτα τραβήγματα δίνει καλή κόντρα! Επιπλέον θα πρέπει να αποτρέψουμε τον αυλιά να χωθεί μέσα στα μπλόκια ή στις τρύπες από τα βράχια.
Στον εξοπλισμό σημαντικά στοιχεία είναι μια μακριά απόχη με μήκος από 4-5 μέτρα, για να αποχιάζουμε με ασφάλεια. Υπάρχουν επίσης στο εμπόριο στεφάνια με πλωτήρες, ειδικά σφουγγαράκια που δημιουργούν επιπλέον άνωση για πιο ασφαλές και εύκολο απόχιασμα. Ο μηχανισμός του καλαμιού είναι πάρα πολύ σημαντικός, τα φρένα του πρέπει να λειτουργούν υποδειγματικά χωρίς κολλήματα. Μια ή δύο βάσεις στήριξης σε αρνητική γωνία θα προστατέψουν το καλάμι από φθορές και θα επιτρέψουν να δοθούν φρένα χωρίς να βρει κάπου η πετονιά μας και τραυματιστεί. Οι αυλιάδες σε τέτοια μέρη δεν προσεγγίζονται εύκολα και δυστυχώς έχουν δει πολλά με τα ματάκια τους...
Όλα καλά με το ψάρεμα, αλλά δώστε προσοχή! Δεν χρειάζεται να κρατάμε τα μικρά ψαράκια και αυλιαδάκια ,γιατί μετά δεν θα μείνει τίποτα στο τόπο για να μεγαλώσει. Ψαρέψτε, χαλαρώστε, ευχαριστηθείτε τα νόμιμα ψάρια που σας αναλογούν (ή κάντε και λίγο catch & release επιτέλους !!!) και μην καταστρέφετε τους τόπους.
Να θυμάστε, το έχω αναφέρει πάρα πολλές φορές και θα τα ξαναγράφω συνέχεια, ένα ψάρι εάν το φάτε , το στομάχι θα το θυμηθεί για 2 ώρες, εάν το ελευθερώσετε θα το θυμόσαστε εσείς για μια ζωή!