Casting:Οταν τα ψάρια δεν τσιμπούν...

Tου Νίκου Ιώβη

Φωτογραφίες: Νίκος Ιώβης

Ψάξαμε λοιπόν διεξοδικά και βρήκαμε επιτέλους τον τέλειο ψαρότοπο! Άλλες φορές τον βρήκαμε από κουβέντα στόμα με στόμα, άλλες πάλι με ψάξιμο με τα πόδια και άλλες φορές γιατί απλά έτυχε να βρεθούμε στο συγκεκριμένο μέρος.

Και είχαμε ακριβώς το ίδιο πράγμα στο μυαλό μας, "αυτό το μέρος φαντάζει να είναι τέλειο για ψάρεμα". Πολλές φορές όμως αυτοί οι τόποι διαψεύδουν τις προσδοκίες μας… Σε αυτό το άρθρο θα δούμε τι ενέργειες θα πρέπει να ακολουθήσουμε, όταν η ψαρευτική εξόρμηση δεν πάει και τόσο καλά…

Ξεκινάμε λοιπόν για ψάρεμα casting στον νέο μας τόπο. Μικρός και απόμερος κόλπος μακριά από πολλά βλέμματα. Μία τέλεια παραλία που στο μυαλό μας καλύπτει ακριβώς τις ανάγκες και τα πιστεύω μας για το τέλειο ψάρεμα.
Με την πρώτη ευκαιρία ετοιμάζεις τον εξοπλισμό, οργανώνεις όλη την ψαρευτική σου εκδρομή στο νέο μέρος. Γεμίζεις αυτοπεποίθηση και ξεκινάς για το "νέο" τόπο που στο μυαλό σου θυμίζει τη γη της επαγγελίας. Φυσικά στο πόλεμο θα πας με τα καλύτερα όπλα. 4-5 διαφορετικά είδη δολωμάτων (μπορεί και παραπάνω), το καλύτερο οπλοστάσιο από τα καλάμια σου και γενικά όλα τα αξεσουάρ ,ώστε να είσαι προετοιμασμένος για κάθε τι μπορεί να προκύψει.

Και φτάνεις λοιπόν στη παραλία. Την χαζεύεις και η προσδοκία είναι μεγάλη μιας και ετοιμάζεσαι για μία μεγάλη ψαρευτική βραδιά. "Ζυγίζεις" με το μάτι το μέρος και επιλέγεις το σημείο που θα εγκατασταθείς για το υπόλοιπο της νύχτας. Επιλέγεις με προσοχή τις αρματωσιές και τα καλάμια που θα στηθούν πρώτα. Σε λίγα λεπτά τα δολώματα έχουν πέσει στο νερό και εσύ είσαι έτοιμος να σε χτυπήσει το ρεύμα με τη πρώτη κίνηση των ειδοποιητών.
Η πρώτη ώρα είναι καθοριστική στη ψυχολογία σου, πόσο μάλλον αν ακόμα δεν έχει πέσει ο ήλιος. Οι ακίνητοι ειδοποιητές όμως δείχνουν άλλα δεδομένα… Τα πρώτα σημάδια της απογοήτευσης έρχονται στο δίωρο επάνω, όμως το ότι πλησιάζει το σούρουπο σου δίνει ελπίδες ότι τα πράγματα θα αλλάξουν.
Β' ημίχρονο λίγο πριν πέσει ο ήλιος. Αναδιοργάνωση στο τρόπο ψαρέματος, έλεγχος δολωμάτων και έτοιμος για το "ντου".

Ξαφνικά η πρώτη τσιμπιά , συναγερμός στη ψαρεύτρα σου και η μόνη σου σκέψη είναι ότι ευτυχώς τα ψάρια ήρθαν και τρώνε! Η τσιμπιά όμως ήταν ένα "κούφιο" κάρφωμα , η αρχή του τίποτα. Οι ώρες περνάνε και πλέον έχεις μπει στην διαδικασία της απογοήτευσης...

Αρχίζεις να αποδέχεσαι την "ήττα" και αυτομάτως η βαρεμάρα είναι αυτή που σε κατακλύζει. Ο χρόνος μετράει αντίστροφα, είσαι ήδη στις καθυστερήσεις . Στρίβεις το τελευταίο τσιγάρο και ξεκινάς το μάζεμα όλου του εξοπλισμού, που πλέον είναι η μεγαλύτερη αγγαρεία!

Ποιος όμως είναι ο λόγος που τελικά δεν βγήκαν ψάρια; Τι μπορούμε να κάνουμε για να αλλάξει η κατάσταση;

Το πρώτο κομμάτι που θα πρέπει να πάρουμε πολύ σοβαρά είναι ότι σε ένα μέρος είναι υπερβολή να πιστεύεις ότι με πολλά ψαρευτικά εργαλεία/καλάμια και δολώματα θα κάνεις τη διαφορά. Αυτό δεν ισχύει αν σκεφτείς ότι με τον παλιό, λιτό, κλασικό σου εξοπλισμό σίγουρα κάποια στιγμή έκανες δυνατά ψαρέματα. Το μόνο που μπορεί να προκαλέσει αυτή την υπερβολή είναι γρήγορη απογοήτευση και σύγχυση! Είναι καλύτερο να ψαρεύεις με 2-3 καλάμια μόνο και να είναι ριγμένα σε διαφορετικά βάθη και τμήματα του βυθού, παρά να ψαρεύεις με 10 καλάμια και να είναι όλα ριγμένα στην ίδια ευθεία.

Τα λιγότερα καλάμια ελέγχονται καλύτερα, ανανεώνουν πιο γρήγορα τα δολώματα τους και είναι πιο «ηθικά», σε σχέση με ψαράδες που ρίχνουν 10 καλάμια/καρούλια, καταλαμβάνουν όλο τον ψαρότοπο, και δημιουργούν ένα αδιαπέραστο «δάσος» μέσα στο νερό. Η θάλασσα δεν είναι τσιφλίκι κανενός και όλοι έχουν δικαίωμα στο ψάρεμα.

Το φακέλωμα της παραλίας με την πρώτη φορά ότι δεν έχει ψάρια, είναι μέγα λάθος. Έχει τύχει πολλές φορές ένα μέρος να σου δώσει 1-2 χάλια ψαρέματα και μετά να ακολουθήσουν οι επιτυχίες, αλλά και το αντίθετο. Παίζει ρόλο η εποχή, οι συνθήκες, το φεγγάρι κτλ.

Οπότε αυτομάτως πρέπει να μπεις στην σκέψη ότι θα ξαναδοκιμάσεις, εξάλλου η αρετή του ψαρά είναι η υπομονή και η επιμονή. Υπάρχουν θάλασσες που δουλεύουν μόνο με δυνατό καιρό, άλλες δουλεύουν με μπουνάτσα. Άλλα ψάρια θα βρούμε στατιστικά στον καιρό, σαργούς, λαβράκια, μελανούρια, ενώ η μπουνάτσα θα δώσει περισσότερες μουρμούρες, τσιπούρες κτλ. Άρα δοκιμάζουμε με διαφορετικές συνθήκες και βλέπουμε τα αποτελέσματα!

Ο παράγοντας ώρα και καιρός έχει να κάνει με τα παραπάνω, μιας και αν δεν δοκιμάσεις διάφορες καιρικές συνθήκες και ώρες, δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για το μέρος. Εδώ μπαίνει και η εποχή σε μεγάλο βαθμό. Μπορεί με καιρό τον χειμώνα να κρατάει λαβράκια, ή με άπνοια την άνοιξη πολλές μουρμούρες , ή σε μπουνάτσα τον χειμώνα μεγάλες τσιπούρες. οπότε μια πάρα πάνω δοκιμή ίσως σε πείσει.

Τα δολώματα αν θεωρήσουμε ότι έχουμε ποικιλία, μπορούν να μας δώσουν λύσεις σε προβληματικές ημέρες. Σκεφτείτε στατιστικά ότι σε παραλίες δουλεύουν καλύτερα τα λεπτά με αίμα σκουλήκια, κορδέλα, αμερικάνος, ακροβάτης, τριχιά, σε μικτούς βυθούς το φαραώ, μάνες και μονοδόλια, αλλά και πάλι εάν δεν δοκιμάσεις τίποτα δεν είναι σίγουρο.

Ένα βασικό στοιχείο που θα πρέπει να επικεντρωθείς είναι στο στήσιμο και στην επιλογή της αρματωσιάς που θα συνοδεύει το κάθε δόλωμα. Εάν τα ψάρια είναι πονηρά, ένα μονάγγιστρο με μακρύ παράμαλο μπορεί να δώσει την λύση, ενώ για να δοκιμάσουμε διαφορετικά δολώματα και τις ορέξεις των ψαριών, ένα διπλάρι θα δώσει άλλες επιλογές. Τέλος εάν δεν έχουμε αποτελέσματα, δεν είναι κακό να ρίξουμε μια αρματωσιά με float για ψάρια που τρώνε στα μεσόνερα.

Σκεφτόμαστε επίσης το ενδεχόμενο στον τόπο να έχουν πέσει αρπακτικά και να μην αφήνουν τα ψάρια να φάνε με ησυχία στα δολώματα μας. Το μόνο που μπορεί να μας δώσει λύση σε αυτή την περίπτωση είναι η αλλαγή τεχνικής με κάποιο ζωντανό δόλωμα ή ακόμη και spinning.

Για το τέλος άφησα ένα μεγάλο ερώτημα που σίγουρα έχει περάσει από όλους μας αρκετές φορές. Η αλλαγή μέρους! Πολλές φορές το έχουμε σκεφτεί, όμως η αλλαγή τοποθεσίας στη μέση του ψαρέματος είναι μία διαδικασία που έχει κάποια θετικά αλλά και αρκετά αρνητικά ,όποτε καλό είναι να το σκεφτούμε πολύ καλά πριν κάνουμε την επιλογή μας!

Θα σταθώ στα βασικότερα. Το χάσιμο χρόνου που συνήθως μιλάμε για 1-2 ώρες χαμένες (σε περίπτωση που πάμε σε κοντινό ψαρότοπο από το μέρος που είμαστε) σίγουρα είναι ένα μεγάλο μειονέκτημα. Από την άλλη όμως το να φύγεις από ένα μέρος που δεν γνωρίζεις καθόλου και πας σε ένα "στανταράκι" σου, σίγουρα η ψυχολογία σου μπορεί να ανέβει ,αλλά δεν θα έχεις την ίδια υπομονή αν πέσεις σε δεύτερη "φόλα"…